Το videακι που ανεβάζω είναι από το φαράγγι της Καμπιάς και είναι πλαισιωμένο όχι με μουσική αλλά με τον ρυθμό που δίνουν τα πόδια και μόνο. Είναι ένα φοβερό άκουσμα από το Rythm of the dance που είχα την χαρά να δω την προηγούμενη εβδομάδα. Επειδή είναι ...ερασιτεχνική λήψη, ας παραβλέψουμε κάποιες μικρές παρεμβάσεις.
To video το έφτιαξα έχοντας στο μυαλό μου να ακούσετε αυτό που είδα και άκουσα εγώ. Μετά μπήκαν οι φωτογραφίες και μου άρεσε ... το αποτέλεσμα.
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούσαμε να ανέβουμε την κορυφή της Μεγάλης Ζήρειας. Δεν τα καταφέρναμε. Όσο μεράκι και διάθεση κι αν είχαμε, κάθε...
-
Είναι βράδυ και τώρα έχω όρεξη για λίγη ποίηση. ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ; Μου γεννήθηκε η ιδέα πως στ' ανθρώπινο είδος δεν ανήκω κακό και μίζερο το υλι...
-
Σκέψεις απογεύματος Κυριακής: Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη πραγματικά εμπνευσμένη. Όταν παλιότερα με ρωτούσαν: γιατί; γιατί αφιερώνεις τ...
-
Η πρώτη πανδημία του 21ου αιώνα. Η πρώτη μεγάλη φωτιά (στην Πάρνηθα) στον Ελλαδικό χώρο. Οι μετανάστες στο προσκήνιο... βέβαια τώρα που βλέπ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου