25 Νοέμβρη. Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.

25 Νοεμβρίου! Ωραία: Γιορτάσαμε τις Κατερίνες, είπαμε Χρόνια Πολλά, τους αφιερώσαμε τραγουδάκια, βγήκαμε κι όλας και διασκεδάσαμε... Όλα έγιναν όπως στη μέρα αρμόζει.
Εκτός όμως από τις Κατερίνες, υπήρχε και κάτι άλλο εκείνη την ημέρα.
Κάτι πέρα από γιορτές και φωτογραφίες. Κάτι, πίσω από τοίχους και από κλειστές πόρτες. Η παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.
Και ξέρετε κάτι; Δεν υπάρχει μόνο η βία με τα μωλωπιασμένα κορμιά και τα μαυρισμένα μάτια. Ή η βία που σε αναγκάζει να εκπορνεύεσαι, να "ρίχνεις" το παιδί που έχεις στα σπλάχνα σου ή η βία που σε στέλνει ξανά και ξανά σε ένα νοσοκομείο. Υπάρχει και η άλλη βία. Αυτή που στο σώμα δεν κάνει ορατά τα σημάδια της  γιατί σκάβει βαθιά τη ψυχή. Αυτή που το πρόσωπα το αφήνει ανέγγιχτο αλλά ματώνει το μυαλό.
Μιλάω για εκείνη τη βία που σε φαντάζει στα δικά σου μάτια σαν ένα ένα ΤΙΠΟΤΑ.  Σαν τίποτα να μην αξίζει επάνω σου και η ζωή σου, σαν να μην έχει καμία αξία.
Θέλει χρόνο να καλλιεργηθεί και να αποδώσει, αυτή η βία, όμως είναι βαθιά και δύσκολα ξεριζώνεται Η καρδιά νεκρώνει, το μυαλό παύει να λειτουργεί. Μία γυναίκα, φάντασμα του εαυτού της, φερέφωνο των .... "τέλειων κριτών της". Και το ειρωνικό είναι ότι, αυτή η ίδια γυναίκα, μπορεί να μην είναι κλεισμένη στο σπίτι αλλά να δουλεύει, να έρχεται σε επαφή με κόσμο και γενικά να είναι ένα ενεργητικό και δραστήριο άτομο.  Όμως αυτή η ίδια γυναίκα, στερείται όχι μόνο το ύψιστο αγαθό, που είναι η ελευθερία, αλλά το χειρότερο, πιστεύει ότι η φυλακή της, είναι αυτό που της αξίζει. Η βία που έχει ασκηθεί επάνω της είναι τέτοιας ισχύος, που την έχει ισοπεδώσει, την έχει εκμηδενίσει.

Η γυναίκα ερωτεύεται. Ερωτεύεται με πάθος. Αγαπάει. Αγαπάει βαθιά. Φροντίζει, δίνεται μέχρι τέλους. Και αυτήν την τεράστια δύναμη που έχει, η βία που εξασκείται επάνω της, την μετατρέπει σε τεράστια αδυναμία.

Και αυτό συμβαίνει δίπλα μας. Στη γυναίκα της διπλανής πόρτας. Σε αυτήν που για να μην καταρεύσει χρειάζεται ηρεμιστικό, σε αυτήν που δεν μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ, σε αυτήν που κλαίει συνέχεια "χωρίς λόγο" ή ακόμη και σε αυτήν που το ψυχρό της πρόσωπο γεννά παρεξηγήσεις.

Η βία κατά των γυναικών έχει πολλά πρόσωπα. Κάποια διαβάζονται εύκολα και άλλα όχι και τόσο.
Η λεκτική  και ψυχολογική βία είναι το ίδιο "βία" με την σωματική. Ο τραυματισμός της ψυχής είναι το ίδιο - αν όχι και χειρότερο - με τον τραυματισμό του σώματος.