Δημοφιλείς αναρτήσεις

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι

Α.... δεν πάει άλλο! Τώρα που αποφάσισα εγώ να βγάλω τον αισιόδοξο εαυτό από μέσα μου, να μου δώσω επιτέλους το δικαίωμα, να βλέπω τα πράγματα από την θετική τους πλευρά.... έχω φτάσει στο σημείο να παίρνω μαζί μου "φακό μεγενθυτικό" και να ψάχνω να βρω κάτι όμορφο και αισιόδοξο.
Κάθε μέρα που ξυπνάω, γυρίζω το κεφάλι μου βλέπω το ροζ του ουρανού που μόλις ανατέλλει και χαμογελάω. Και μετά πηγαίνω στη δουλειά μου. Από εκεί μέχρι το τέλος της ημέρας, οδηγούμαι σιγά σιγά, αργά και βασανιστικά, στο χείλος της κατάρρευσης.
Και αυτό γίνεται, τον τελευταίο καιρό, κάθε μέρα. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!!!
Τα νεύρα μου τσατάλια, το μυαλό μου κουρέλι και η διάθεσή μου σμπαράλια!
Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν ακούω τίποτε άλλο πέρα από μέτρα, κατάρρευση οικονομιών, κατάρρευση αξιών, μίζες, λαμογιές χρόνων που τώρα (τάχα!) βγαίνουν στο φως, άρπαγες που την σκαπούλαραν μια χαρά, χάλια υγεία, χάλια παιδεία, χάλια δημόσιο....

Το δημόσιο χρήμα (το δικό μας δηλαδή χρήμα) κατασπαταλήθηκε και είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Αλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο ανάλογα με την θέση που βρισκόμαστε. Οι ευκαιρίες που δόθηκαν στην Ελλαδίτσα μετά την μεταπολίτευση, έγιναν ευκαιρίες κέρδους για μερικούς (αρκετούς είναι αλήθεια!) αλλά όχι για το γενικό καλό και με μακροχρόνιους στόχους.

Αυτή τη στιγμή, ακούω σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ένα απίστευτο μένος κατά των δημοσίων υπαλλήλων. Να απολυθούν, να τους κόψουμε τα πάντα, να τους πάρουμε το κεφάλι!!!!..... Καλά κάνουν και βγάζουν τόση κακία. Αφού το δημόσιο κατήντησε όπως κατήντησε, καλά να κάνουν. Ομως ρε παιδιά, σκεφτείτε πόσα έχουν επενδύσει οι περισσότεροι για να αποκτήσουν μια θέση στο δημόσιο.... Γλύψιμο, ρουσφέτια, ¨θα σε ψηφίσω αν..." κλπ κλπ κλπ. Όλοι μια θέση στο δημόσιο ήθελαν. Και οχι για να προσφέρουν σε αυτό το καταραμμένο το δημόσιο, αλλά για να βολευτούν. Το βόλεμα των πολιτών έγινε το ατού των πολιτικών.
Το δημόσιο θέλει συμμάζεμα. ΑΥΤΟ είναι σίγουρο! Λιγότεροι και πιο παραγωγικοί δημόσιοι υπάλληλοι. Όχι όμως και αυτό το ξεφτίλισμα ρε παιδιά!!! Ανθρωποι ζωσμένοι στην παραγωγική διαδικασία είναι και αυτοί....
Ας ξεκινήσουμε να κόβουμε το κεφάλι του ψαριού, που μας βρωμάει και σιγά σιγά ας προχωρήσουμε και παρακάτω.
Προς τα παρόν, παρακολουθούμε να κόβουν την ουρά αλλά το κεφάλι ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ! Κόφτε το ρε!!!!!!!!!!

2 σχόλια:

  1. Σκέφτομαι τί να γράψω... και δεν βρίσκω κάτι που να αξίζει να πω. Πολλοί από εμάς τα σκεφτόμαστε και τα συζητάμε μεταξύ μας (και διαδικτυακά, εσχάτως) αρκετό καιρό τώρα.
    Αλλά, για να πω την αλήθεια μου, ζώντας από μέσα το Δημόσιο, αδυνατώ να "δω" τους ηγέτες που θα μπορέσουν να αλλάξουν τη δημόσια διοίκηση. Γιατί, εκτός από χαρισματικοί, πρέπει να μην προσδοκούν και σε κανένα προσωπικό όφελος.
    Και δεν τους βλέπω, Κατερίνα Κατερινάκι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οχι Λερναία Υδρα μου, δυστυχώς ούτε και εγώ τους βλέπω. Νομίζω δε, ότι δεν υπήρχαν ποτέ (εκτός ίσως ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων) και ούτε θα υπάρξουν ποτέ. Και το χειρότερο δεν είναι ότι το διαπιστώνω αυτό και το παραδέχομαι... Το χειρότερο είναι ότι πρέπει να το πω και στα παιδιά μου... Πως τους το λένε αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή