Σήμερα διάβασα (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=23106&subid=2&pubid=63711968") για τις εικόνες εγκατάλειψης που παρουσιάζει το Πάρκο "Αντ. Τρίτσης" και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ. Όχι ότι δεν το περίμενα μιας και ξέρω την "πεπερασμένη ευαισθητοποίηση" αλλά ήλπιζα ότι αυτό θα αποτελέσει εξαίρεση. Είναι ένας πανέμορφος τόπος με πολλές ευκαιρίες για διέξοδο αλλά και ηρεμία και χαλάρωση.
Θυμάμαι πριν αρκετό καιρό είχα επισκεφθεί το πάρκο και πραγματικά, το βρήκα όμορφο και με απίστευτες δυνατότητες βελτίωσης. Το μυστικό είναι η αγάπη για το περιβάλλον αλλά και η σκέψη ότι ό,τι φτιάχνουμε αφορά το μέλλον, τα παιδιά μας!
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Σαν σήμερα πριν 72 χρόνια γεννήθηκε ο Μάνος Λοϊζος. Τίποτε άλλο. Όποιος θέλει να μάθει, ας ψάξει να διαβάσει και να μάθει. Όποιος παλιός θέλ...
-
Το διάβασα σε καταδυτικό φόρουμ και ανατρίχιασα. Ανατρίχιασα με την ανευθυνότητα, την έλλειψη παντελούς ευαισθησίας, την παντελής έλλεψη στ...
-
Για μας που μένουμε στην Αθήνα, η απόδραση και δράση προς τα κοντυνότερα ή μακρύτερα βουνά, είναι ανάγκη. Όμως καμιά φορά η "απόδραση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου