Σήμερα δεν έχω καθόλου κέφια. Είναι μια θλιβερή μέρα για μένα. Πριν καιρό θα έλεγα "απογοητευτική". Όμως όχι πια. Δεν υπάρχει απογοήτευση, υπάρχει "μάθημα". Μαθαίνω και προχωρώ ή μαθαίνω και δεν προχωρώ.
Δεν ξέρω τι να διαλέξω ακόμα. Προς το παρόν μαθαίνω. Η μέρα όμως είναι θλιβερή και εγώ αισθάνομαι θλιμμένη και αυτό το δικαίωμα το δίνω στον εαυτό μου. Όπως το να ακούσει μουσική αυτή τη μέρα. Παρέα καλή δεν είμαι αλλά όποιος θέλει κάθεται μαζί μου, σε μια μαξιλάρα, ανάβουμε και αρωματικά στικς, παίρνουμε και από ένα ποτήρι κρασί και ακούμε μουσική
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούσαμε να ανέβουμε την κορυφή της Μεγάλης Ζήρειας. Δεν τα καταφέρναμε. Όσο μεράκι και διάθεση κι αν είχαμε, κάθε...
-
Την Κυριακή το απόγευμα παρακολούθησα ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο. Ή καλύτερα ένα αφιρωμα στις εναλλακτικές θεραπείες. Ενα πανόραμα εναλλα...
-
Είναι συνήθεια παλιά κάθε τέτοια μέρα να κάνω σχέδια για την νέα χρονιά που έρχεται.Να κάνω σχέδια οχι έτσι γενικά και αόριστα, αλλά να κ...
-
Τι είναι αλήθεια ευτυχία; Άστο!! Ερώτηση κοινή και συνηθισμένη. Ας την φτιάξω καλύτερα.... Πως θα γίνω εγώ ευτυχισμένη; Χα! Εκεί δεν είναι η...
Κατερινάκι, ένα από τα τραγούδια που πολύ αγαπώ ταιριάζει νομίζω ιδιαίτερα με τη διάθεσή σου:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=8ggKW_C5Up8
Ελληνική μετάφραση:
Φεύγουν τα όνειρα πετάνε,
σαν ταξιδιάρικα πουλιά,
που κάποιοι τα παραφυλάνε,
πυροβολούν και λύνουν τα σκυλιά.
Εισ' ένα αστέρι στο σκοτάδι
πολύ αχνό στον ουρανό,
χαμένο μου όνειρο και χάδι,
που εσκόρπισες σαν τον καπνό.
Η καταιγίδα θα τσακίσει το κατάρτι,
ένας αγέρας θα φυσήξει δυνατός,
θα σε θυμάμαι καθιστό στο σκαλοπάτι,
να μου γελάς και να λούζεσαι στο φως.
Πώς θα μπορέσω να κρατήσω χαρακτήρα
και να γυρίσω το κεφάλι και να πω
στη μοίρα μου που με μισεί
πως ήσουν όνειρο κι εσύ,
που 'σαι η ζωή μου η μισή
κι έχεις χαθεί.
Σ' ευχαριστώ. Το προσθέτω λοιπόν, στην μικρή μας παρεούλα
ΑπάντησηΔιαγραφή