Έχω γνωρίσει φιλόδοξους ανθρώπους. Εχω γνωρίσει και αλλαζόνες ανθρώπους. Μπορεί με την πρώτη ματιά, με την πρώτη γνωριμία να μην φαίνεται η διαφορά μεταξύ τους, όμως σιγά σιγά ξεχωρίζουν. Οι φιλόδοξοι άνθρωποι έχουν ένα πάθος που συνεπαίρνει και τους γύρω τους..οι αλλαζόνες εκπέμπουν το "εγώ θα το κάνω" " εγώ είμαι εδώ" "εγω εγώ εγώ...".
Αγαπώ τον φιλόδοξο γιατί όταν σου μιλάει βλέπεις στα μάτια του την αγάπη του γι' αυτό που σκέφτεται, σου εξηγεί τι έχει μέσα του, σου μεταδίδει, επικοινωνεί μαζί σου. Ο αλλαζόνας απλά, ψάχνει την ευκαιρία να δειχθεί. Μπορεί να μην τον ενδιαφέρει το θέμα αλλα δεν τον νοιάζει αυτό. Τον νοιάζει να δειχθεί. Έτσι, συχνά με μεγάλα χαμόγελα, προτείνει πάντα τον εαυτό του σαν "κέντρο". Για να καλύψει την μεγάλη του αποτυχία. Την μεγάλη του αποτυχία να νοιώσει, να δωθεί σε κάτι από αγάπη, να έχει κάτι που τον συνεπαίρνει. Τελευταίο του καταφύγιο είναι η αλλαζονεία.
Και μερικά αρχαία αλλά ωραία. Και κυρίως ΑΛΗΘΙΝΑ.
«Ο της φιλοδοξίας έρως τον ανθρώπων νουν επιθολεί». Αίσωπος. Ο έρωτας για τη δόξα θολώνει τον νούν των ανθρώπων.
«Όστις αυτός η φρονείν μόνος δοκεί, η γλώσσαν, ην ουκ άλλος ή ψυχήν έχειν, ούτοι δαιπτυχθέντες ώφθησαν κενοί» Σοφοκλής Όποιοι νομίζουν πως μόνο αυτοί είναι φρόνιμοι ή πως έχουν γλώσσα ή πνεύμα, θα βρεθούν κούφιοι
«Μεγάλοι λόγοι μεγάλους πληγάς των υπεραύχων αποτείσαντες γήρα το φρονείν εδίδαξαν» Σοφοκλής Των αλαζόνων τα μεγάλα λόγια, αφού έγιναν γι αυτούς αιτία μεγάλων συμφορών, τους δίδαξαν στα γεράματα να είναι συνετοί
«Ζευς γαρ μεγάλης γλώσσης κόμπους υπεχθαίρει.» Σοφοκλής Ο Ζευς τιμωρεί τους κομπασμούς της γλώσσας.
Σχετικό, αλλά σύγχρονο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τα λόγια τα μεγάλα που 'χω πει
κάθοντ' εκεί πολλές φορές και με χαζεύουν
και ύστερα μου δίνουνε σαπούνι και σχοινί
και ύστερα σηκώνονται και φεύγουν."
(Αφοι Κατσιμίχα)