Χαίρομαι που λίγα χρονάκια τώρα, αποθηκεύω στον υπολογιστή μου φωτογραφίες από λουλούδια. Οι περισσότεροι με πειράζουν... "πάλι λουλούδια φωτογραφίζεις;;;"
Ακούγοντας λοιπόν άλλο ένα κομμάτι από το Rythm of the dance απόλαυσα τα λουλούδια μου. Θαύμασα τα χρώματά τους και αισθάνθηκα ευτυχισμένη που τα πρόσεξα. Πόσοι πέρασαν από δίπλα τους και δεύτερη ματιά δεν τους έριξαν..... όπως με τα μικρά όμορφα πράγματα στη ζωή μας. Πόσα μικρά καθημερινά όμορφα μας συμβαίνουν και τα αγνοούμαι νομίζοντας ότι μόνο τα μεγάλα αξίζουν;;;;;
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούσαμε να ανέβουμε την κορυφή της Μεγάλης Ζήρειας. Δεν τα καταφέρναμε. Όσο μεράκι και διάθεση κι αν είχαμε, κάθε...
-
Σκέψεις απογεύματος Κυριακής: Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη πραγματικά εμπνευσμένη. Όταν παλιότερα με ρωτούσαν: γιατί; γιατί αφιερώνεις τ...
-
Η πρώτη πανδημία του 21ου αιώνα. Η πρώτη μεγάλη φωτιά (στην Πάρνηθα) στον Ελλαδικό χώρο. Οι μετανάστες στο προσκήνιο... βέβαια τώρα που βλέπ...
-
Συζητώ με φίλη... Πρίν λίγα - πολύ λίγα - χρόνια, είχα τον γιατρό μου. Με εκείνον γέννησα τα παιδιά μου - σε δημόσιο φυσικά μαιευτήριο- παρ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου