Σήμερα αποφάσισα να γράψω ένα διήγημα.
Μόνο μέσα από αυτό θα καταφέρω να πω όλα αυτά που νοιώθω και κανένας δεν με ακούει.
Μόνο με αυτό ή μέσα από αυτό, θα καταφέρω να προχωρήσω πραγματικά μπροστά.
Το τεράστιο βήμα το έχω κάνει.
Χρειάζομαι να αφήσω όμως και την βρώμικη και σιχαμένη σκόνη πίσω. Αυτή που κάτω από τα παπούτσια μου έχει δημιουργήσει μια κρούστα.
Αυτή η σκόνη αραιά και που σηκώνεται και μου θολώνει τον αέρα. Γεμίζει τα πνεμόνια μου δηλητήριο και κάνει τα μάτια μου να δακρύζουν.
Όμως έχω μάθει. Δεν κάθομαι πια κάτω με τα χέρια μου να τυλίγουν το κεφάλι... Σηκώνομαι και προσπαθώ να υψώσω το κεφάλι μου πάνω από αυτήν καταραμμένη σκόνη.
Την μισώ όμως, την μισώ και την σιχαίνομαι...
Σήμερα αποφάσισα να γράψω ένα διήγημα....
Ξεκίνησα ήδη...
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Και συνεχίζω με τον Ασταβάκρα. Πως είναι δυνατόν να μην είμαστε δυστυχισμένοι, όταν δεν είμαστε ελεύθεροι; Η ελευθερία δεν είναι μια ευδαιμο...
-
Καλημέρα και δημιουργική εβδομάδα για όλους μας!. Την Κυριακή ανηφόρισα προς Δίρφυ μεριά. Η άνοιξη είναι καταπληκτική εποχή για περπάτημα στ...
-
Προσωπικές υποχρεώσεις με "κάθησαν" στην Αθήνα και συγκεκριμένα, με έστειλαν, στον Πειραιά. Μιλάω βέβαια για το προηγούμενο Σάββατ...
-
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΔΙΗΜΕΡΟ ΑΠΟΚΡΙΑΣ ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ Διήμερο Αποκριάς στο Κορωπί N.Π.Δ.Δ.-Σφηττός Σάββ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου