Διάλειμμα για .... εκλογές!!!

Σε δύο μέρες εκλογές! Πάλι!
Σε δύο μέρες πρέπει πάλι να αποφασίσουμε ποιός θα μας κυβερνήσει. Πάλι! Τρόπος του λέγειν δηλαδή να μας κυβερνήσει....
Εδώ και πολύ καιρό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χορεύουν στον χορό των υποσχέσεων των πολιτικών σωτήρων μας. Συζητήσεις, αντιπαραθέσεις, υποσχέσεις, εξαγγελίες και ξανά υποσχέσεις... Πάλι!!!

Σε αυτές τις εκλογές, λοιπόν, εμένα μου έχει καρφωθεί η ιδέα της ενίσχυσης των "ομάδων πίεσης". Μια κυβέρνηση θα σχηματιστεί. Ετσι ή αλλιώς θα σχηματιστεί. Μόνο οι ισχυρές "ομάδες πίεσης" μπορούν να προωθήσουν τα συμφέροντα των κοινωνικών ομάδων. Θέλετε αυτό να είναι εργασία ή περιβάλλον; δεν έχει σημασία.
Ας πάρουμε την σχολική κοινότητα για παράδειγμα. Απαρτίζεται από δασκάλους - καθηγητές και μαθητές. Όμως μια πολύ σοβαρή (τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι σοβαρή) ένωση γονέων και κηδεμόνων, μπορεί να ασκήσει πίεση και τελικά ο "κερδισμένος" να είναι ολόκληρη η σχολική κοινότητα.
Όσον αφορά την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση ... ας μην πω τίποτε. Θα υιοθετήσω ένα
e - mail. Είναι αρκετά καλό και αυτό θέλω να μοιραστώ μαζί σας γι' αυτές τις εκλογές.

Τα υπόλοιπα από Δευτέρα. Με καινούρια κυβέρνηση....

"όλο το καλοκαίρι άκουγα ένα μοναδικό και επαναλαμβανόμενο μουρμουρητό. Το άκουγα από τα ακουστικά, μέσα στα σκάσιμο των κυμάτων, ξαπλωμμένος στην άμμο, το άκουγα ανάμεσα στα βελάσματα των προβάτων στο βουνό. Όπου κι αν πήγα διακοπές με το τρανζίστορ, με συνόδευαν οι ίδιες λέξεις:Ζήμενς, Χριστοφοράκος, μίζες, Μόναχο, Γείτονας, Τσουκάτος, Βαρθολομαίος, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, Ζαγοριανός... Σε διάφορους συνδυασμούς, οι ίδιες λέξεις κομπολόι, έλεγαν τα ίδια πράγματα. Βαρετό και αηδιαστικό. Αν δεν ήταν τα κύματα, τα πουλιά και τα πρόβατα θα είχα αρρωστήσει. Έτσι όμως, όπως μου έρχονταν από μακρυά, μου έκανε καλό - τόνιζε το πόση απόσταση με χώριζε από όλη αυτήν την κακομοιριά και την μιζέρια. Κι όταν ξαναγύρισα, τι ίδιες λέξεις άκουγα - μόνο που είχα μπολιαστεί και δεν με άγγιζε τίποτε. Κουβαλούσα ακόμα μέσα μου την ομορφιά της φύσης και άντεχα τα πάντα.
Ήρθαν οι εκλογές ξεχάσαμε την Ζήμενς. Εμένα όμως μου έμεινε μια απορία. Ούτε ένας, μονολογούσα, ούτε ένας πολιτικός μας ηγέτης δεν εχει όρχεις; Να αποδεχθεί την αλήθεια, - το πασίγνωστο, το αυτονόητο, το κοινότοπο, που το ξέρουν και οι κότες. Ότι όλα τα πολιτικά μας κόμματα, εδώ και πολλά χρόνια, παίρνουν οικονομικές ενισχύσεις από επιχειρηματίες. Μπορώ να βεβαιώσω, έχοντας ζήσει πολλά χρόνια στον οικονομικό χώρο, πως οι ενισχύσεις αυτές ήταν υπόθεση ρουτίνας. Από πότε; Από τις αρχές του ελληνικού κράτους! Από τον καιρό που ο Μποδοσάκης έδινε χρυσές λίρες στονΕλευθέριο Βενιζέλο. Εγώ ο ίδιος έχω μεταφέρει χρήματα σε κομματικά ταμεία.
Δεν αντέχω άλλο την υποκρισία. Να βλέπω τις πόρνες να παριστάνουν τις παρθένες. Παπαπα, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα. Εμείς; μαύρο χρήμα; Ποτε!! Ετσι να βγει κάποιος με όρχεις (μεταφορικούς - δεν αποκλείονται οι κυρίες) και να πει: "ναι, ρε. Τα παίρναμε. Κακώς, αλλά τα παίρναμε - κι εμείς και οι άλλοι. Να καθίσουμε κάτω και να δούμε πως θα σταματήσει."
Αλλά παρθένες οι πουτάνες;;;; Δεν λέει

Νίκος Δήμου
24/9/09

Αυτά!!!!