Εδώ και λίγο καιρό αντιμετωπίζω ένα "θεματάκι". Θέλω, με όλη τη δύναμη της καρδιά μου, να νοιώσω τα Χριστούγεννα. Όχι με την τυπική έννοια του όρου δηλαδή να στολίσω δέντρο ή να φτιάξω μελομακάρονα αλλά να λυτρωθώ μέσα μου, να ανασάνω...
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, θα προσπαθήσω πάντως. Από εδώ όμως θα ήθελα να συγκινηθώ λίγο με τα έθιμα των Χριστουγέννων ανά την Πατρίδα μας.
Το βράδυ της Παραμονής κάτοικοι χωριών (στα χωριά κυρίως ζωντανεύουν οι παραδόσεις) κουβαλούσαν ξύλα από τα σπίτια τους και τα πήγαιναν στην πλατεία του χωριού τους, όπου άναβαντ ην "μεγάλη φωτιά". Χαρούμενοι ξενυχτούσαν λοιπόν όλοι στην πλατεία αντικρίζοντας με θαυμασμό αυτήν την φωτιά που συμβολίζει τη θεϊκή λάμψη που έφερε ο Χριστός με τον ερχομό του στη γη. Βέβαια το άναμα της φωτιάς είναι πολύ παλαιότερο έθιμο.
Η συνέχεια αργότερα....
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Για μας που μένουμε στην Αθήνα, η απόδραση και δράση προς τα κοντυνότερα ή μακρύτερα βουνά, είναι ανάγκη. Όμως καμιά φορά η "απόδραση&q... -
Με 50€ .... 15ημερο στην τσέπη .... και αναδημοσιεύω: - Που ότι και να συμβεί, ο γαλάζιος ουρανός αλλάζει και αυτός ανάλογα με την διάθεσή...
-
Κατά την διάρκεια της σπηλαιολογικής μας επίσκεψης στην Σάμο, "εκδράμαμε" και στα Αρχαία Λατομεία. Στους Μυτιληνιούς. Οι είσοδοι τ... -
"Τα όπλα πο διαθέτει η ανθρωπότητα στην αθλιότητα της ζωής και την βεβαιότητα του θανάτου, είναι ο Αγώνας, ο Ερωτας και η Τέχνη।" ...
Λένε ότι ο εκστασιασμός στη θέα της φλόγας-φωτιάς έγκειται σε λανθάνουσα σεξουαλική διαστροφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια περαιτέρω ανάλυση νεκραναστήστε το Φρόυντ για λοιπές λεπτομέρειες.
Πηγαίνοντας στην (συν)ουσία τώρα, έχω να πω ότι τα φώτα, τα λαμπιόνια, οι φωτιές κλπ που γιορτάζονταν ανέκαθεν από τα προ Χριστού χρόνια, συμβόλιζαν το τέλος της νύχτας και τον ερχομό της Άνοιξης.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο (21 Δεκ) είναι η μεγαλύτερη νύχτα και από κει και μετά ξεκινά να "νικά" (υπερισχύει) η ημέρα.
Η καταλυτική αυτή ημερομηνία λοιπόν εκμεταλλεύτηκε ο Χριστιανισμός για την εδραίωση του (ως γνωστόν κρατάς τις παλιές συνήθειες αλλάζοντας τους όνομα)
Στο δια ταύτα τώρα, τα Χριστούγεννα (αγάπη) είναι μέσα μας κάθε ημέρα και κάθε στιγμή.
Απαλλαχθείτε από τις φυλακές των προσωπείων σας και αφήστε ξεχαλίνωτα τα συναισθήματα σας, καλά ή κακά.
ΥΓ 1: Κατερίνα, δεν έχουμε συναντηθεί σε κανένα σπηλαιοβάραθρο.
ΥΓ 2: Μου τη σπάει η επαλήθευση λεκτικού κειμένου
Νοιώθω τεράστια χαρά που μπορείς να διαβάζεις πίσω από τις λέξεις και μπορούμε - ίσως - να επικοινωνήσουμε και σε ένα άλλο επίπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να μπορούσα να γράψω αποσπάσπατα από το βιβλίο που ξαναξανα διαβάζω τώρα "Το άρωμα του ονείρου" του Τιμ Ρόμπινς (απαγορεύεται η αναδημοσίευση!!!) και να δεις για την λατρεία του Πάνα, της ζωής και των ενστίκτων και το πως πέρασε (ή δεν πέρασε) μέχρι τις μέρες μας..
ΥΓ.1 Θα συναντηθούμε! Οι "λαβύρινθοι του κάτω κόσμου" πάντα έχουν τις λύσεις. Πάντα!
ΥΓ.2 χαχαχα!!! εμένα μου την σπάνε χιλιάδες πράγματα.Είσαι ευτυχισμένος!
Άσχετο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρωμα του Ονείρου!!!! Υπέροχο βιβλίο και ακόμα πιο υπέροχος συγγραφέας. Διάβασε και το "Χορό των επτά πέπλων". Απογείωση!
Εύχομαι κάθε επιθυμία σας να πραγματοποιηθεί, σε προσωπικό και οικογενειακό τομέα. Ακόμα η γέννηση του Χρίστου και ο καινούργιος χρόνος να σας προσφέρει κάθε χαρά, υγεία και ευτυχία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρης Κωστικιάδης