Ενα όμορφο πρωινό ο Δ... καθόταν στην παραλία, αραχτός και αγνάντευε τα όμορφα χρώματα του πρωινού. Το πλησιάζει ο Κ.... και κάθεται δίπλα του.
- Γιατί κάθεσαι έτσι;
- Απολαμβάνω
- Γιατι δεν ψαρεύεις;
- Γιατί να ψαρέψω;
- Για να μαζέψεις χρήματα και να αγοράσεις μια βάρκα;
- Γιατι να αγοράσω βάρκα;
- Για να μπορείς να ψαρέψεις περισσότερα ψάρια και πιο εύκολα;
- Γιατί;
- Για να τα πουλήσεις και να μαζέψεις περισσότερα χρήματα;
- Γιατί;
- Για να αγοράσεις κι άλλη βάρκα, να πάρεις προσωπικό και να ψαρεύεις περισσότερο
- Γιατί;
- Αυτό σημαίνει περισσότερα χρήματα, κι άλλη βάρκα, κι άλλα χρήματα
- Γιατί;
- Αν συνεχίσεις έτσι όπως σου λέω, στο τέλος θα έχεις ένα μεγάλο στόλο, με πολύ προσωπικό και έτσι εσύ δεν θα χρειάζεται να δουλεύεις και θα μπορείς να κάθεσαι να απολαμβάνεις τη θάλασσα.
- Γιατί; Τώρα τι κάνω;;;;;;
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Κάποτε, τα πολύ παλιά χρόνια, οι άθρωποι είχαν κάτι από Θεό γιατί οι θεοί τους είχαν χαρίσει την θέωση.
Ομως, οι άνθρωποι....¨καβάλησαν το καλάμι" και έτσι έχασαν την θέωση.
Οι θεοί μαζεύτηκαν για να βρουν μια λύση.
- Κάπου πρέπει να κρύψουμε την "θέωση". Κάπου, που δεν μπορούν να την βρουν.
- Να την κρύψουμε στο πιο ψηλό βουνό! αναφώνησε κάποιος
Ο Βράχμα, που καθόταν σκεπτικός απάντησε με την στεντόρια φωνή του
- Α παπα! οι άνθρωποι θα σκαρφαλώσουν στο βουνό και θα την βρουν
- Ε τότε, θα την κρύψουμε στην θάλασσα
- Οι άνθρωποι θα τα καταφέρουν και θα βουτήξουν στην θάλασσα και θα την βρουν
- Μμμμ! τότε στα σύννεφα
- Και στα σύννεφα θα φτάσουν, απάντησε ο Βράχμα. Δεν ξέρω πως αλλά θα φτάσουν
- Μέσα βαθιά στη γη
- Θα μπουν και μέσα στη γη
Οι θεοί κάθονταν για ώρες σκεπτικοί. Ξάφνου ο Βράχμα τους τρόμαξε! σηκώθηκε όρθιος και είπε:
- Το βρήκα! Θα κρύψουμε την θέωση μέσα στους ανθρώπους. Μέσα τους ΔΕΝ πρόκειται να ψάξουν ποτέ.
Ετσι κι έγινε! Από τότε οι άνθρωποι ανεβαίνουν στα βουνά, καταδύονται στις βαθιές θάλασσες και μπαίνουν στις σπηλιές. Κι όλα αυτά γιατί ψάχνουν κάπου εκεί τον Θεό.
Δεν τους έχει περάσει από το μυαλό ότι ο θεός είναι μέσα τους.
Είναι τόσο δύσκολο να αναζητήσουμε το μέσα μας!!!
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Είναι βράδυ και τώρα έχω όρεξη για λίγη ποίηση. ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ; Μου γεννήθηκε η ιδέα πως στ' ανθρώπινο είδος δεν ανήκω κακό και μίζερο το υλι...
-
Σκέψεις απογεύματος Κυριακής: Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη πραγματικά εμπνευσμένη. Όταν παλιότερα με ρωτούσαν: γιατί; γιατί αφιερώνεις τ...
-
Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούσαμε να ανέβουμε την κορυφή της Μεγάλης Ζήρειας. Δεν τα καταφέρναμε. Όσο μεράκι και διάθεση κι αν είχαμε, κάθε...
-
Συζητώ με φίλη... Πρίν λίγα - πολύ λίγα - χρόνια, είχα τον γιατρό μου. Με εκείνον γέννησα τα παιδιά μου - σε δημόσιο φυσικά μαιευτήριο- παρ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου