Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Και συνεχίζω με τον Ασταβάκρα. Πως είναι δυνατόν να μην είμαστε δυστυχισμένοι, όταν δεν είμαστε ελεύθεροι; Η ελευθερία δεν είναι μια ευδαιμο...
-
Καλημέρα και δημιουργική εβδομάδα για όλους μας!. Την Κυριακή ανηφόρισα προς Δίρφυ μεριά. Η άνοιξη είναι καταπληκτική εποχή για περπάτημα στ...
-
Προσωπικές υποχρεώσεις με "κάθησαν" στην Αθήνα και συγκεκριμένα, με έστειλαν, στον Πειραιά. Μιλάω βέβαια για το προηγούμενο Σάββατ...
-
Κάποτε... πριν χρόνια πολλά, ζούσε ένα λιοντάρι. Τι πρωτότυπο θα μου πείτε... Συνεχίζω. Ζούσε λοιπόν, ένα λιοντάρι. Εκεί στα ψηλά (!!!) του ...
Δευτέρα 7 Μαΐου 2012
Ψάχνετε για δουλειά;
Πηγαίνω πρωι πρωί στη δουλειά. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο του τραίνου, τον ήλιο να ξεκινάει την αιώνια στρογγυλή πορεία του... Μια νέα μέρα ξημερώνει! Κάποιοι έχασαν την δουλειά τους χθες βράδυ κι από σήμερα, αφού αναλύσουν, συζητήσουν, κλάψουν και ρίξουν το φταίξιμο αλλού, πρέπει να ψάξουν για μεροκάματο.
Ίσως χρειαστεί να βάλουν στην άκρη τα σινιέ συνολάκια και τα ακριβά κοστούμια και να καταδεχθούν να φορέσουν κάτι πιο καθημερινό. Αν δεν έχουν ... μπορούμε να τους βοηθούσουμε εμείς...
Μια θέση πίσω στο απορριμματοφόρο, μια 4ωρη θεση πωλήτριας σε βιβλιοπωλείο (για τους πιο κουλτουριάρηδες) ίσως βραδυνή βάρδια σε κάποιο εργοστάσιο...Και βλέπουμε.... αφήστε τα βιογραφικά σας στην γραμματεία και θα σας ειδοποιήσουμε...
... Ας είναι! Κατεβαίνω στην επόμενη στάση!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου