Πηγαίνω πρωι πρωί στη δουλειά. Κοιτάζω έξω από το παράθυρο του τραίνου, τον ήλιο να ξεκινάει την αιώνια στρογγυλή πορεία του... Μια νέα μέρα ξημερώνει! Κάποιοι έχασαν την δουλειά τους χθες βράδυ κι από σήμερα, αφού αναλύσουν, συζητήσουν, κλάψουν και ρίξουν το φταίξιμο αλλού, πρέπει να ψάξουν για μεροκάματο.
Ίσως χρειαστεί να βάλουν στην άκρη τα σινιέ συνολάκια και τα ακριβά κοστούμια και να καταδεχθούν να φορέσουν κάτι πιο καθημερινό. Αν δεν έχουν ... μπορούμε να τους βοηθούσουμε εμείς...
Μια θέση πίσω στο απορριμματοφόρο, μια 4ωρη θεση πωλήτριας σε βιβλιοπωλείο (για τους πιο κουλτουριάρηδες) ίσως βραδυνή βάρδια σε κάποιο εργοστάσιο...Και βλέπουμε.... αφήστε τα βιογραφικά σας στην γραμματεία και θα σας ειδοποιήσουμε...
... Ας είναι! Κατεβαίνω στην επόμενη στάση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου