Ενα τηλεφώνημα μου υπενθύμισε.....

- Και να γράφετε πιο συχνά στο blog σας.... έχετε να το ανανεώσετε πολύ καιρό....
Ετσι κλείσαμε το τηλέφωνο με ένα συνεργάτη προχές.
Το γλυκόπικρο χαμόγελο που ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό μου ίσως να είχε να κάνει και με την .... κεραμίδα που έπεσε στο κεφάλι μου. Σε δευτερόλεπτα πέρασαν οι κλασσικέςε "μαϊμούδες - σκέψεις":
Σκέψη Νο 1:Ποιός θα θέλει να διαβάσει το blog μου, τώρα που άλλαξε "ύφος";
Σκέψη Νο 2: Είδες που σου είπα να κάτσεις μια μέρα να το επανασχεδιάσεις;
Σκέψη Νο 3: Οι δικαιολογίες του στυλ "δεν προλαβαίνω" είναι  απλά πολύ.... φτωχές!
Σκέψη νο4.... νο5... κλπ κλπ
Μέχρι να κλείσω το τηλέφωνο οι "ριπές- σκέψεις" είχαν κατακλύσει το μυαλό μου μπλοκάροντας ακόμα και το λόγο μου. Μην απορείς λοιπόν, γιατί τις ονομάζω "μαϊμούδες".. Αφού είναι ανεξέλεγκτες και πηδάνε από κλαδί σε κλαδί;!

Αυτό το blog λοιπόν, ξεκίνησε πριν αρκετά  χρόνια και φιλοξένησε κείμενα και φωτογραφίες, σχετικά με εξορμήσεις, εκδρομές, εξωτερικές (λίγες εσωτερικές) αναζητήσεις και γενικότερα εμπειρίες σχετίζουσες με το αποτύπωμα που αφήνουν τα extreme sprort και τα ταξίδια.
Οι εποχές άλλαξαν και, ας μην γελιόμαστε, δεν άλλαξαν μόνο οι εξωτερικές συνθήκες. Άλλαξαν και οι εσωτερικές. Και είναι πολύ πιο δύσκολο να εκφραστείς γι' αυτές. Εχετε προσέξει ότι περιγράφεις επολύ
Το blogάκι μου όμως είναι εδώ... κι εγώ είμαι εδώ... Και οφείλω να ζήσω το εδώ και το τώρα.
Αυτό λοιπόν θα εκφράζω από εδώ και μπρος. Το ΕΔΩ και το ΤΩΡΑ.
Καλώς ήλθατε...