Κάτι που έγραψα στο αυτοκίνητο το Σαββάτο το πρωι πηγαίνοντας για Λεωνίδιο.
Είμαι μια ηλιαχτίδα
που πέφτει πάνω
στο τίποτα, στο άπειρο
Είμαι μια ανάσα
πάνω στην αύρα του όλου.
Μια στάλα αίμα
στην αιωνιώτητα.
Μια χωμάτινη κούκλα
που γίνεται ένα με το κενό
με την ζωή και το θάνατο
Πέρασμα στην άλλη πλευρά....
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Κατά την διάρκεια της σπηλαιολογικής μας επίσκεψης στην Σάμο, "εκδράμαμε" και στα Αρχαία Λατομεία. Στους Μυτιληνιούς. Οι είσοδοι τ... -
"Τα όπλα πο διαθέτει η ανθρωπότητα στην αθλιότητα της ζωής και την βεβαιότητα του θανάτου, είναι ο Αγώνας, ο Ερωτας και η Τέχνη।" ... -
Ήταν 40,50 ή 60. Είχε δουλειά που του επέτρεπε να ζει αξιοπρεπέστατα ή είχε δική του επιχείρηση, μη φανταστείς κάτι σπουδαίο, μια οικογενει...
-
Πολλές φορές, βιώνοντας διάφορα, ανατρέχω στους αρχαίους. Πρόσφατα, έπεσε το μάτι μου σε μια μετάφραση αποσπάσματος από την "Ρητορική&q...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου