Μόλις γύρισα από Τουρκία. Ηταν τέλεια!!! Πριν όμως περιγράψω το ταξιδάκι αυτό νοιώθω την μεγάλη ανάγκη να σας μεταφέρω ότι η σκέψη μου είναι στο Ιράν. Στο Ιράν και την μεγαλειώδη επανάσταση που διαδραματίζεται εκεί.
Μην ξεχάσουμε ποτέ αυτό:
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Το διάβασα σε καταδυτικό φόρουμ και ανατρίχιασα. Ανατρίχιασα με την ανευθυνότητα, την έλλειψη παντελούς ευαισθησίας, την παντελής έλλεψη στ...
-
Για μας που μένουμε στην Αθήνα, η απόδραση και δράση προς τα κοντυνότερα ή μακρύτερα βουνά, είναι ανάγκη. Όμως καμιά φορά η "απόδραση...
-
Είναι συνήθεια παλιά κάθε τέτοια μέρα να κάνω σχέδια για την νέα χρονιά που έρχεται.Να κάνω σχέδια οχι έτσι γενικά και αόριστα, αλλά να κ...
-
Ήταν 40,50 ή 60. Είχε δουλειά που του επέτρεπε να ζει αξιοπρεπέστατα ή είχε δική του επιχείρηση, μη φανταστείς κάτι σπουδαίο, μια οικογενει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου