Μόλις γύρισα από Τουρκία. Ηταν τέλεια!!! Πριν όμως περιγράψω το ταξιδάκι αυτό νοιώθω την μεγάλη ανάγκη να σας μεταφέρω ότι η σκέψη μου είναι στο Ιράν. Στο Ιράν και την μεγαλειώδη επανάσταση που διαδραματίζεται εκεί.
Μην ξεχάσουμε ποτέ αυτό:
Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Είναι βράδυ και τώρα έχω όρεξη για λίγη ποίηση. ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ; Μου γεννήθηκε η ιδέα πως στ' ανθρώπινο είδος δεν ανήκω κακό και μίζερο το υλι...
-
Σκέψεις απογεύματος Κυριακής: Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη πραγματικά εμπνευσμένη. Όταν παλιότερα με ρωτούσαν: γιατί; γιατί αφιερώνεις τ...
-
Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούσαμε να ανέβουμε την κορυφή της Μεγάλης Ζήρειας. Δεν τα καταφέρναμε. Όσο μεράκι και διάθεση κι αν είχαμε, κάθε...
-
Συζητώ με φίλη... Πρίν λίγα - πολύ λίγα - χρόνια, είχα τον γιατρό μου. Με εκείνον γέννησα τα παιδιά μου - σε δημόσιο φυσικά μαιευτήριο- παρ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου