Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Και συνεχίζω με τον Ασταβάκρα. Πως είναι δυνατόν να μην είμαστε δυστυχισμένοι, όταν δεν είμαστε ελεύθεροι; Η ελευθερία δεν είναι μια ευδαιμο...
-
Καλημέρα και δημιουργική εβδομάδα για όλους μας!. Την Κυριακή ανηφόρισα προς Δίρφυ μεριά. Η άνοιξη είναι καταπληκτική εποχή για περπάτημα στ...
-
Προσωπικές υποχρεώσεις με "κάθησαν" στην Αθήνα και συγκεκριμένα, με έστειλαν, στον Πειραιά. Μιλάω βέβαια για το προηγούμενο Σάββατ...
-
Κάποτε... πριν χρόνια πολλά, ζούσε ένα λιοντάρι. Τι πρωτότυπο θα μου πείτε... Συνεχίζω. Ζούσε λοιπόν, ένα λιοντάρι. Εκεί στα ψηλά (!!!) του ...
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Λευκάδα. Απλά... αρχόντισσα!
Μια μικρή αρχόντισσα. Δεν ενδιαφέρεται για φτιασίδια και περιττά στολίδια. Στέκει εκεί, αγέροχη και πάντα όμορφη. Με πολλά μυστικά που τα αποκαλύπτει σιγά σιγά. Ετσι.... για να σε κραταει συνέχεια κοντά της και έτσι να επιστρέφεις πάντα σε εκείνη...
Απ' άκρη σ' ακρη, μια σταλιά μέρος κι όμως μοιάζει τόσο μεγάλο. Όσο το μεγαλείο της ιστορίας της, της καλλιτεχνικής της φύσης και της φυσικής ομορφιάς της.... Από τις βραχώδεις ακτές στην ορεινή παραδοσιακή μεγαλοσύνη της. Από το τόσο έντονο γαλάζιο των νερών της, στο τόσο πράσινο των δασωμένων λόφων της...
Πάντα μένει κάτι να δεις για να ξαναγυρίσεις....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου