Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Και συνεχίζω με τον Ασταβάκρα. Πως είναι δυνατόν να μην είμαστε δυστυχισμένοι, όταν δεν είμαστε ελεύθεροι; Η ελευθερία δεν είναι μια ευδαιμο...
-
Καλημέρα και δημιουργική εβδομάδα για όλους μας!. Την Κυριακή ανηφόρισα προς Δίρφυ μεριά. Η άνοιξη είναι καταπληκτική εποχή για περπάτημα στ... -
Προσωπικές υποχρεώσεις με "κάθησαν" στην Αθήνα και συγκεκριμένα, με έστειλαν, στον Πειραιά. Μιλάω βέβαια για το προηγούμενο Σάββατ... -
Κάποτε... πριν χρόνια πολλά, ζούσε ένα λιοντάρι. Τι πρωτότυπο θα μου πείτε... Συνεχίζω. Ζούσε λοιπόν, ένα λιοντάρι. Εκεί στα ψηλά (!!!) του ...
Ετσι είναι οι άνθρωποι! Αλήθεια πως θα ήταν αν μπορούσαν να απαρνηθούν την ανθρώπινή τους φύση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν στιγμές που σιχαίνομαι τους ανθρώπους και άλλες τόσες που τους λατρεύω!
Κι όμως! θα έδινα πολλά για να μπορέσω, για λίγο έστω, να ξεμπερδέψω με την ανθρώπινή μου φύση...
Θα έδινα πολλά για να μπορέσω, για λίγο έστω, να ξαναβρώ την ανθρώπινη φύση μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα! Λέμε το ίδιο στο βάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς οριοθετήσουμε λοιπόν τι εννοούμε ανθρώπινη φύση...
Το ίδιο λέμε, αλλά σε βρίσκω απαισιόδοξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθρώπινη φύση? ανθρωπιά, τι άλλο?
Δε χρειάζεται να αγαπάμε όλο τον κόσμο, αρκεί να μην τον κάνουμε να υποφέρει.
Και αν και όποτε μπορούμε, να τείνουμε χείρα βοηθείας στον συν-άνθρωπο μας.
Αυτά τα ολίγα είναι αρκετά.
Τι άλλο θα μπορούσα να πω πέρα του ότι έχεις απόλυτο δίκιο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι, δεν είμαι απαισιόδοξη.Η πορεία μου δείχνει κάθε άλλο παρά απαιδιοξία. Ότι και να γίνεται συνεχίζω και προχωρώ και τελικά... μάλλον θα κάνω αυτό που πρέπει... και θέλω...
Οι σκέψεις μου δεν είναι περί ανθρωπιάς αλλά περί ανθρώπινης φύσης ή ακόμα καλύτερα περί μάσκας πολιτισμού. Αλλά είναι σκέψεις. Που έχουν δημιουργηθεί με κάποιο έναυσμα.
Δεν έχεις σκεφτεί ποτέ τι θα γινόταν αν έπεφτε η μάσκα του πολιτισμού;