Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Λίγο καθυστερημένα βέβαια, μια και το "τείχος του Βερολίνου έπεσε" αλλά τώρα έπεσε στα χέρια μου ο Καβάφης. Αξίζει τον κόπο έστω κ...
-
Αυτό μου έστειλαν με e - mail. Το ενστερνίζομαι πλήρως και επαυξάνω κιόλας. Ως μητέρα, ως γυναίκα , ως άνθρωπος..... " Κάθησα, που λες,...
-
Διαβάζω: "Η επιθυμία για ευτυχία αποτελεί κινητήρια δύναμη πίσω από οτιδήποτε κάνουμε. Ακόμα και το μικρότερο έμβιο ον προσπαθεί να απ...
-
Σήμερα αποφάσισα να γράψω ένα διήγημα. Μόνο μέσα από αυτό θα καταφέρω να πω όλα αυτά που νοιώθω και κανένας δεν με ακούει. Μόνο με αυτό ή μέ...
Ετσι είναι οι άνθρωποι! Αλήθεια πως θα ήταν αν μπορούσαν να απαρνηθούν την ανθρώπινή τους φύση;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν στιγμές που σιχαίνομαι τους ανθρώπους και άλλες τόσες που τους λατρεύω!
Κι όμως! θα έδινα πολλά για να μπορέσω, για λίγο έστω, να ξεμπερδέψω με την ανθρώπινή μου φύση...
Θα έδινα πολλά για να μπορέσω, για λίγο έστω, να ξαναβρώ την ανθρώπινη φύση μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαχαχα! Λέμε το ίδιο στο βάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς οριοθετήσουμε λοιπόν τι εννοούμε ανθρώπινη φύση...
Το ίδιο λέμε, αλλά σε βρίσκω απαισιόδοξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθρώπινη φύση? ανθρωπιά, τι άλλο?
Δε χρειάζεται να αγαπάμε όλο τον κόσμο, αρκεί να μην τον κάνουμε να υποφέρει.
Και αν και όποτε μπορούμε, να τείνουμε χείρα βοηθείας στον συν-άνθρωπο μας.
Αυτά τα ολίγα είναι αρκετά.
Τι άλλο θα μπορούσα να πω πέρα του ότι έχεις απόλυτο δίκιο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι, δεν είμαι απαισιόδοξη.Η πορεία μου δείχνει κάθε άλλο παρά απαιδιοξία. Ότι και να γίνεται συνεχίζω και προχωρώ και τελικά... μάλλον θα κάνω αυτό που πρέπει... και θέλω...
Οι σκέψεις μου δεν είναι περί ανθρωπιάς αλλά περί ανθρώπινης φύσης ή ακόμα καλύτερα περί μάσκας πολιτισμού. Αλλά είναι σκέψεις. Που έχουν δημιουργηθεί με κάποιο έναυσμα.
Δεν έχεις σκεφτεί ποτέ τι θα γινόταν αν έπεφτε η μάσκα του πολιτισμού;