Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούσαμε να ανέβουμε την κορυφή της Μεγάλης Ζήρειας. Δεν τα καταφέρναμε. Όσο μεράκι και διάθεση κι αν είχαμε, κάθε...
-
Σκέψεις απογεύματος Κυριακής: Ο εθελοντισμός είναι μια πράξη πραγματικά εμπνευσμένη. Όταν παλιότερα με ρωτούσαν: γιατί; γιατί αφιερώνεις τ...
-
Η πρώτη πανδημία του 21ου αιώνα. Η πρώτη μεγάλη φωτιά (στην Πάρνηθα) στον Ελλαδικό χώρο. Οι μετανάστες στο προσκήνιο... βέβαια τώρα που βλέπ...
-
Συζητώ με φίλη... Πρίν λίγα - πολύ λίγα - χρόνια, είχα τον γιατρό μου. Με εκείνον γέννησα τα παιδιά μου - σε δημόσιο φυσικά μαιευτήριο- παρ...
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ η εικόνα, η στιγμή αλλά και η δύναμη της φύσης να "ποιεί"
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Απίστευτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου στην Πάρνηθα... κάποτε...με κάποιους...Δεν έχει πια σημασία. Σημασία έχει μόνο το στιγμαίο σήκωμα του κεφαλιού στον απέραντο ουρανό! Αυτό μόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφή