Πάμε όπου θέλεις, μόνο πίσω δεν γυρίζω! η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό! Ότι ξεχνάω με βοηθάει να συνεχίζω.... δεν είμαι φύλλο είμαι το ίδιο το νερό
Δημοφιλείς αναρτήσεις
-
Το διάβασα σε καταδυτικό φόρουμ και ανατρίχιασα. Ανατρίχιασα με την ανευθυνότητα, την έλλειψη παντελούς ευαισθησίας, την παντελής έλλεψη στ...
-
Για μας που μένουμε στην Αθήνα, η απόδραση και δράση προς τα κοντυνότερα ή μακρύτερα βουνά, είναι ανάγκη. Όμως καμιά φορά η "απόδραση...
-
Είναι συνήθεια παλιά κάθε τέτοια μέρα να κάνω σχέδια για την νέα χρονιά που έρχεται.Να κάνω σχέδια οχι έτσι γενικά και αόριστα, αλλά να κ...
-
Ήταν 40,50 ή 60. Είχε δουλειά που του επέτρεπε να ζει αξιοπρεπέστατα ή είχε δική του επιχείρηση, μη φανταστείς κάτι σπουδαίο, μια οικογενει...
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ η εικόνα, η στιγμή αλλά και η δύναμη της φύσης να "ποιεί"
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Απίστευτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου στην Πάρνηθα... κάποτε...με κάποιους...Δεν έχει πια σημασία. Σημασία έχει μόνο το στιγμαίο σήκωμα του κεφαλιού στον απέραντο ουρανό! Αυτό μόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφή